بازی فکری یا بردگیم مایکروپولیس (Micropolis)
اثری از برونو کاتالا و شارل شوالیه (Bruno Cathala & Charles Chevallier)
مورچه‌های خودتون‌و جمع کنین و بفرستینِ‌شون به اَطراف و اَکنافِ تپه‌ی مورچه‌ای تا بَراتون خریدوفروش کنن و تو مزایده‌های مختلف شرکت کنن... چی می‌خواین؟! میوه؟! جنگجو؟! یه ملکه؟! یا اصلاً مورچه‌های بیشتر؟!
هر بازیکن، بازی رو از یه نقطه‌ی مرکزی شروع می‌کنه که در طول بازی، با ۱۰تا کاشی -که با یه‌سِری تونل به‌هم متّصل هستن- احاطه می‌شه... تو هریک از ۱۰ دُورِ بازی، بازیکن‌ها به‌نوبت، هر بار، یه کاشی انتخاب می‌کنن؛ اوّل از همه هم بازیکنی انتخاب می‌کنه که بزرگ‌ترین ارتش‌و داره! اون‌ها، هم می‌تونن اوّلین کاشیِ ردیف‌و وَردارَن، هم می‌تونن روی هر کاشی‌ای که می‌خوان رد کنن تا به یه چیز بهتر برسن، یه مورچه بذارن!
کاشی‌ها، نقش‌های مختلفی دارن:
"ملکه‌ها" -که اگه تنها باشن، می‌تونن فضای خودشون‌و گسترش بِدن...
"پرستارها" -که مورچه‌های سرباز بیشتر بَراتون فراهم می‌کنن...
"معمارها" -که به‌تون اجازه می‌دن هر کاشی‌ای رو مُفت‌ومَجّانی مالِ خود کنین...
"جنگجوها" -که به بازیکن اوّل حمله می‌کنن...
"ژنرال‌ها" -که جابه‌جاییِ مورچه‌های سربازِتون‌و مدیریت می‌کنن...
و
"میوه‌جمع‌کن‌ها" -که میوه جمع می‌کنن؛ میوه‌هایی که بر اَساسِ تنوّعِ‌شون، امتیاز نصیبِ‌تون می‌شه...
خود مورچه‌ها هم در پایان بازی، هرکدوم یه امتیاز نصیبِ‌تون می‌کنن و کسی که بزرگ‌ترین ارتش‌و داشته باشه، ۵ امتیاز اضافی هم می‌گیره...
ادامه مطلبنمایش کمتر
